علی‌حیدری

 درمان مبتنی بر شفقت

یک کارشناس روانشناسی گفت: تصویرسازی دلسوزانه شامل ایجاد تصاویر ذهنی است که احساسات گرما، مهربانی و شفقت نسبت به خود یا دیگران را برمی انگیزد. این تکنیک را می توان برای مقابله با خودگویی منفی یا ایجاد تصویری مثبت و دلسوزانه از خود استفاده کرد.

علی حیدری، کارشناس روانشناسی در گفتگو با مرتضی ابراهیمی خبرنگارسپهر ایرانیان گفت: شفقت درمانی رویکرد درمانی است که بر پرورش شفقت و همدلی نسبت به خود و دیگران به عنوان ابزاری برای ارتقای بهزیستی روانشناختی و تاب آوری تأکید دارد.  شفقت درمانی اغلب در درمان اختلالات سلامت روان مانند افسردگی، اضطراب و اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) استفاده می شود.

این کارشناس روانشناسی اظهار داشت:‌ هدف از شفقت درمانی کمک به افراد برای ایجاد نگرش دلسوزانه و مهربانانه تر نسبت به خود و دیگران است که می تواند منجر به تنظیم عاطفی بیشتر، افزایش عزت نفس و بهبود روابط شود. این درمان معمولاً شامل طیف وسیع تکنیک‌ها، از جمله مدیتیشن مبتنی بر ذهن آگاهی، بازسازی شناختی و مواجهه درمانی است.

حیدری بیان داشت:‌ شفقت درمانی مبتنی بر این ایده است که بسیاری از افراد با خودگویی منفی و انتقاد از خود دست و پنجه نرم می کنند که می تواند مسائل مربوط به سلامت روان را تشدید کند.  با پرورش شفقت نسبت به خود و دیگران، افراد می‌توانند گفت‌وگوی درونی مثبت و حمایت‌کننده‌تری ایجاد کنند که می‌تواند به کاهش علائم افسردگی و اضطراب و بهبود رفاه کلی عاطفی کمک کند.

وی افزود:‌ یکی از تکنیک های مورد استفاده در شفقت‌درمانی تمرین تصویرسازی دلسوزانه است.

این کارشناس روانشناسی بیان داشت: تصویرسازی دلسوزانه شامل ایجاد تصاویر ذهنی است که احساسات گرما، مهربانی و شفقت نسبت به خود یا دیگران را برمی انگیزد. این تکنیک را می توان برای مقابله با خودگویی منفی یا ایجاد تصویری مثبت و دلسوزانه از خود استفاده کرد.

حیدری تصریح کرد:‌ برای تمرین تصویرسازی دلسوزانه، می توانید این مراحل را انجام دهید:

 ۱. مکانی آرام و راحت پیدا کنید تا مزاحمتی برای شما ایجاد نشود.

 ۲. چشمان خود را ببندید و چند نفس عمیق بکشید تا آرام شوید.

 ۳. سپس مکانی امن و آرام را تصور کنید که در آن احساس آرامش می کنید این مکان می‌تواند مکان واقعی یا خیالی باشد، مانند ساحل یا جنگل.

 ۴. شخص یا نماد دلسوز، مانند پدر و مادر مهربان، مربی ، یا حیوانی مهربان را تجسم کنید. 

 ۵. تصور کنید که این شخصیت دلسوز عشق و محبت خود را به سمت شما سوق می دهد. به خودتان اجازه دهید گرما و آرامش حضور آنها را احساس کنید.

 ۶. عبارات یا کلمات دلسوزانه را برای خود تکرار کنید، مانند « می‌تونم با خودم مهربان باشم» و « می‌توانم شاد باشم و از رنج رها شوم».

 ۷. وقتی احساس آرامش کردید، چشمان خود را آرام باز کنید و چند لحظه به همان تجربه فکر کنید.

وی افزود: تمرین تصویرسازی دلسوزانه به طور منظم می تواند منجر به بهبود سلامت روان شود. همچنین در مدیریت احساسات دشوار و ایجاد انعطاف پذیری در مواجهه با ناملایمات مفید باشد.

علی حیدری در پایان تاکید کرد: تمرین شفقت به زمان و تلاش نیاز دارد، و با تلاش مداوم، می تواند به بهبود سلامت روان و آرامش شما کمک کند.

این گفتگو پنج‌شنبه ۱۴ اردیبهشت ۱۴۰۲ در روزنامه سپهر ایرانیان صفحه ۳ منتشر شد.

لطفن برای مشاوره و راهنمایی روی همین لینک کلیک نمایید.